Onzin

Ik heb echt de schurft aan goede voornemens en van die "new year, new me"-onzin, maar feit is wel dat de challenge die ik wil gaan doen op 1 januari begint....
En feit is ook dat ik per na de kerstvakantie weer fulltime werk en daarom het een en ander ga omgooien....

Dan toch "New year, new me" dan?

Maar even over die challenge...

Ik wil al heel lang iets met yoga doen, omdat ik heb gemerkt dat ik me heel erg lekker voel na een yoga sessie, hoe kort ook...
Stomtoevallig (ik weet ook al echt niet eens meer hoe en waar), kwam ik op de site van Adrienne.
Yoga with Adrienne
Zij heeft allerlei yoga-video's die me erg aanspreken, zij als persoon spreekt me ook aan.
Trust me, ik heb al té veel yogavideo's gezien met vreselijk irritante voice-overs of gewoon irritante "juffen"...

Nu wil het dat Adrienne vanaf 1 januari een #30daysyoga challenge heeft en die wil ik dus gaan doen...

Verandering

En dan voelt het alsof er inééns van alles veranderd.

Manlief gaat minder werken om zichzelf te ontlasten. Zit tegen overwerktheid aan, wat zorgt voor allerlei vage lichamelijke klachten, terwijl hij eigenlijk super gezond is (bloeddruk, hart en bloedwaarden zijn top).
Binnen een week was er geregeld dat ik voor in ieder geval een half jaar 2 dagen meer ga werken (fulltime dus).
We hebben deze verandering aangegrepen om maar gelijk meer structuur in onze dagelijkse beslommeringen aan te gaan brengen.
Een zogenaamde "householdbinder" is daar onderdeel van. Ik ben nog druk met het "inrichten" er van, maar als ie klaar is, wil ik 'em zeker delen. Inclusief linkjes naar alle (Gratis!) printables die ik er voor heb gebruikt...

Ook zijn we met z'n drietjes wezen kijken op de andere basisschool in de wijk (ik werk zelf op de ene) en hebben besloten om ons aapie daar in te schrijven voor als hij vier is.

Manlief vroeg gisteravond aan aapie wat ie het leukste had gevonden die dag.
Zijn antwoord was: "School..."

Even niks

Soms kies ik er heel bewust voor om een momentje "even niks" te doen...

Er moet al zo veel...
Ik wìl zo ontzettend veel...
Ik vind zó veel leuk en het voelt alsof ik faal als ik het niet allemaal kan doen...
M'n hoofd loopt over...

Maar vanavond doe ik (na keihard gewerkt te hebben, betaald en vrijwillig) "even niks"...

Even niks betekent voor mij m'n ogen sluiten voor de vaat die opgeruimd moet worden, de was die gevouwen moet, het stof en de kruimels die in de stofzuiger moeten verdwijnen, de stapel papieren zooi die ik eigenlijk van de keukentafel wil hebben, maar in plaats daarvan lekker op de bank kruipen met een dekentje, een kop thee, Netflix en een haakwerkje...

Morgen moet er ook weer genoeg, maar aangezien er overdag toch niemand thuis is, ik vanavond en vannacht alleen ben en onze aap pas woensdagmiddag of avond weer thuis komt, laat ik de boel, de boel...

"Even niks"...!

Sinterklaasstress

Van mijn Facebookpagina:

"Sinterklaasstress... Laat ik me dan toch gek maken...?

Onze aap heeft al zo absurd veel speelgoed, dat ie van gekkigheid soms niet weet waar ie mee moet spelen.
Maar door alle reclames en socialmedia voel ik me bijna onder druk gezet om de zak van die "ouwe gek" maar zo vol mogelijk te douwen, want zo'n grote jute zak met maar 2 of 3 (ècht leuke en redelijk duurzame) dingen kan toch niet?
De schoencadeau's worden ook steeds belachelijker.... Wat is er gebeurd met alleen een zakje chocolade muntjes of een hand pepernoten? Hoezo is een lego-set van €12,99 ineens een schoencadeauTJE...?

Vanochtend besloot ik me niet gek te laten maken, "Wie het kleine niet eert, is het grote..." Ja, precies, dat dus...
En dus komen er in onze zak een paar "kleine" cadeautjes, iets (zelfgemaakt) bruikbaars en misschien nog een chocoladeletter en worden schoenen hier gevuld met "slechts" een zakje chocomuntjes..."

Switching to Dutch...

Looooooong time no blogging.... Sorry...

Also, I'm switching to Dutch, maybe it'll make me a bit more motivated to blog more...